Haringrock haalt internationale artiesten naar Katwijk

Katwijk. Haringrock zou al in 2020 het 35-jarig jubileum vieren, maar moest door de coronapandemie nog even geduld hebben. Er was een grote headliner geboekt, die dit jaar een waardige opvolger verdient. Daarom pakt Haringrock internationaal uit, met niemand minder dan Marc Martel (Canada). Hij maakt deze zomer een The Ultimate Queen Celebration-concerttour door (Oost) Europa voor MCM uit Nashville, USA. De tour wil hij afsluiten in Nederland, en daarvoor kiest hij Haringrock als podium. De zanger werd onder andere als stuntstembandartiest gevraagd voor delen van Bohemian Rapshody, de filmdocu over Queen.

Een tweede internationale artiest en publiekstrekker is Dennis Stratton (UK). Hij speelt met Iron Maiden tribute band Up to the Irons. Stratton was in de jaren ’80 zelf bandlid bij Iron Maiden.

Ook de rest van het programma ziet er komende editie weer ijzersterk uit, met onder andere:

• Van den Berg: Deze Nederlandse rockband maakte in de jaren ’80 fuore met het nummer Burning Heart. Gitarist Adrian van den Berg speelde jarenlang bij de Amerikaanse rockband Whitesnake. Hij speelde al meerdere keren op Haringrock en gaf een interview voor de documentaire.
• Haringrock & Friends met o.a. Katwijker Rob Ouwehand: Hij zal vergezeld worden door diverse gastoptredens uit binnen- en buitenland waarbij de bandsetting uit Katwijkse muzikanten bestaat.

De headliner van de afgelaste editie in 2020 zou Uriah Heep zijn geweest. De band is dit jaar helaas niet beschikbaar, maar er wordt hard aan gewerkt om dit in 2023 alsnog voor elkaar te krijgen. Op die manier zien zowel deze als de komende edities van het oudste kustfestival van Nederland er weer muzikaal geweldig uit.

Marc Martel – The Queen show

Marc Martel heeft toegezegd drie dingen te laten om Freddie Mercury na te doen. Hij zal Mercury's kenmerkende gele jas niet dragen. Hij zal het podium niet betreden met Mercury's favoriete halfmicrofoonstatief. En hij zal geen volle snor laten groeien. 

Het enige wat Martel doet is zijn mond openen. Dankzij genetica en muzikale aanleg is de 42-jarige zanger een vocale dubbelganger voor de frontman van Queen. Het is een geschenk dat Martel, voorheen de leider van een christelijke band in Canada, de afgelopen jaren een lucratieve tweede carrière is gestart. Hij speelde bovendien een prominente maar onzichtbare rol in 'Bohemian Rhapsody', de hit docufilm die genomineerd werd voor vijf Academy Awards bij de Oscars. Het is niet het leven dat Martel gepland had, maar het heeft hem gebracht naar inmiddels miljoenen mensen over de hele wereld. "Ik realiseer me steeds weer in wat voor rare situatie ik me bevind", zei Martel in een interview. Tijdens de uitvoeringen in "Bohemian Rhapsody" gebruikt de film soms Mercury's echte zang uit de Queen-archieven, maar dat was niet altijd praktisch - sommige scènes vereisten een stuntstembandartiest, waar Martel voor werd ingezet.

De makers van de film hebben toegegeven dat de gezongen zang in de film grotendeels van Mercury en Martel is, hoewel ze niet hebben uitgesplitst wie wat heeft bijgedragen; dit zou afleiden van de prestaties van Malek. Martel, die een vluchtige "additional vocals"-facturering ontving, erkende dat hij aan de film had gewerkt, maar onder verwijzing naar zijn geheimhoudingsverklaring wilde hij niet in detail treden. Dat geeft hem een ​​spookachtige status die veel lijkt op die van Marni Nixon, die de zangstemmen verzorgde van zowel Maria in de film "West Side Story" (voor Natalie Wood) als Eliza in de film "My Fair Lady" (voor Audrey Hepburn), zonder krediet.

Martel groeide op in Montreal en luisterde naar pop (George Michael was een favoriet) en christelijke muziek (zijn ouders werkten in een kerk als predikant en koordirigent). Het enige wat hij van Queen wist, was de scène in de komedie "Wayne's World" uit 1992, waar de personages rocken op "Bohemian Rhapsody".

Hij begon een christelijke rockband genaamd “Downhere” met een paar vrienden op de universiteit; in 2001 tekenden ze een platencontract en verhuisden ze naar Nashville. Hij gelooft dat de eerste persoon die hem vertelde dat hij klonk als Freddie Mercury, de Downhere-bassist Glenn Lavender was. Het was een compliment, aangezien Mercury een van de grote zangers in de rockgeschiedenis was, met een heldere toon, een bereik van drie octaven en een operakwaliteit die zelfs lofzangen op fietsen emotioneel kon laten klinken. Maar Martel vatte het aanvankelijk niet op als lof. 

"Dat is cool - ik klink onorigineel," herinnerde hij zich. Maar hij checkte de grootste hits van Queen, in de hoop iets te leren van Mercury (die in 1991 stierf aan aids-gerelateerde longontsteking):

In 2011, echter, toen “Downhere” zijn beloop had na zeven studioalbums, hoorde Martel dat de Queen-drummer Roger Taylor een geautoriseerde tributeband aan het samenstellen was. Het ging om de Queen Extravaganza, waarin hij zangplek won met een auditievideo van "Somebody to Love ’ dat viraal ging en inmiddels miljoenen views heeft opgeleverd.

Martel klinkt zo dicht bij Mercury dat hij de subtiele verschillen kan specificeren: “Ik ben niet Brits, dus ik zing meestal niet met een accent. Ik heb geen extra tanden zoals hij, dus mijn S's komen er normaal uit - die van hem waren erg doordringend,” zei hij. “Maar zelfs als ik niet probeer te zingen zoals Freddie Mercury, horen mensen hem nog steeds in mijn stem, wat ik ook doe. Ik heb dit rare unieke ding waarbij ik kan klinken als hij, dus waarom zou ik dat niet doen?” aldus Martel.

Martel toert nu gestaag met zijn eigen Ultimate Queen Celebration en doet ook shows met de Black Jacket Symphony en Symphonic Queen. Hij zei dat de Queen-catalogus hem een ​​betere zanger heeft gemaakt en hem heeft geïnspireerd om beter voor zijn stem te zorgen. Hoewel hij zich op zijn gemak voelde om een ​​hoge noot in een van zijn eigen nummers te laten liggen als dat nodig was, stelt hij Queen-fans niet graag teleur die verwachten een nummer te horen zoals ze het van de radio kennen. 

Vorig jaar bracht hij een album uit met Queen-covers, "Thunderbolt & Lightning", en zijn YouTube-covers van Queen-klassiekers zijn zo populair geworden dat hij in het openbaar wordt erkend - vooral buiten de Verenigde Staten, die nooit de grootste markt van de band was. Martel, die dit jaar concerten heeft geboekt in meer dan 14 landen, van Oekraïne tot Nieuw-Zeeland, merkte op dat het Amerikaanse publiek over het algemeen de armbewegingen en het klappen die traditioneel gepaard gaan met 'Radio Ga Ga' niet kent, terwijl het internationale publiek dit ongevraagd doet. 

Hoewel Queen al bijna tien jaar deel uitmaakt van zijn leven, is Martel nog steeds aan het uitzoeken "wat het betekent om een ​​tribute-artiest te zijn".  "Om de een of andere reden hangt er een stigma omheen." Een beetje defensief noemde hij Frank Sinatra, Elvis Presley en klassieke musici als vertolkers van andermans werk. Martel neemt jaarlijks een kerst-EP op en schrijft nog steeds eigen liedjes.

Wil jij ook naar Haringrock? Zorg dat je in het bezit komt van de Katwijkpas. Deze pas geeft je exclusief toegang tot twee dagen Haringrock. Alle informatie hierover vind je terug op www.katwijkpas.nl.