Marc Martel - Queen Headliner

Lang voordat zijn YouTube-video's viraal gingen, met een optreden in "The Ellen DeGeneres Show" en een optreden met de overgebleven leden van Queen op "American Idol", bracht Marc Martel 13 jaar door met het opnemen en touren van de wereld met Canadese rockers Downhere. De rockband bezocht niet alleen alle 50 Amerikaanse staten, maar toerde ook door Europa en zelfs Noord-Afrika, en verzamelde wereldwijd lof en vier Juno Awards in hun geboorteland.
 
Na meer dan tien jaar hun contributie te hebben betaald in een busje met vijftien passagiers en uiteindelijk te zijn afgestudeerd tot een volwaardige bus, schreef de groep wat volgens hen het toppunt van zijn kunstenaarschap en expressie was, maar ondanks de particuliere steun van radioprogrammeurs, het publiek hield nooit vast aan wat Downhere's zwanenzang bleek te zijn. Maar precies op het moment dat dat schrift op de muur verscheen, ontving Martel een e-mail van een industrievriend met een link naar een wedstrijd die werd geleid door de echte leden van Queen.
 
In het begin gaf de frontman bijna de kans voorbij, maar met wat aansporing van zijn vrouw en extra vrienden, knipte hij in 2011 terloops een versie van "Somebody To Love" en nu 30 miljoen cumulatieve YouTube- en Facebook-views later, ondersteund door het eerder genoemde "Ellen" uiterlijk, werd Martel uitgeroepen tot overwinnaar. Zelfs de legendarische Queen-drummer Roger Taylor zei tegen de Daily Record : “Die stem. Je luistert, sluit je ogen en je denkt dat het Freddie is. Het is echt griezelig.” De afgelopen 6 jaar en meer dan 160+ shows was Marc frontman van Queen's officiële tribute-show, The Queen Extravaganza.
 
Snel vooruit naar 2017, en Martel heeft voor zichzelf een unieke en diverse carrière opgebouwd. Hij begon zijn eigen Queen-tributeshow genaamd The Ultimate Queen Celebration, die over de hele wereld toert, inclusief een aanstaande run in Australië/Nieuw-Zeeland in 2018. Maar Marc leent zijn stem niet alleen aan rock-'n-roll-menigten, maar sinds kort ook aan symfonieorkesten. zalen als frontman van Symphonic Queen met het Philharmonic Orchestra of México (OFUNAM) in Mexico-Stad.
 
Maar zelfs met de overweldigende vraag achter Martel's Queen-themaprojecten, heeft hij een steeds zichtbaarder wordende solocarrière gecultiveerd die wordt bepaald door een meedogenloze creativiteit, onvoorspelbare en praktisch bovenmenselijke capaciteiten om tegelijkertijd zijn eigen identiteit te creëren terwijl hij feilloos in de schoenen van anderen stapt. In termen van zijn individualiteit is de brutale titel "Impersonator" (uitgebracht in 2014) een onder-de-radar modern rockmeesterwerk geproduceerd door John Fields (ook bekend van zijn werk met Pink, Goo Goo Dolls, Miley Cyrus, Backstreet Boys en Switchfoot op zijn blockbuster "The Beautiful Letdown") die onverwachts "Dead Ringer" voortbracht als het ingangslied voor veteraan komiek Carrot Top in Las Vegas. In 2016 zette hij een Downhere-traditie voort door de EP The Silent Night uit te brengendie hem terug naar de christelijke radio-hitlijsten bracht met zijn Billboard AC Monitored Top 10 single, "What Child Is This?" met Ron Block van Alison Krauss en Union Station.
 
Deze kerst begint Marc aan de 2017 K-Love Christmas Tour samen met Steven Curtis Chapman, Plumb en We Are Messengers, die 19 steden in 24 dagen aandoet. Hij is ook teruggegaan naar de christelijke radio met zijn nieuwe versie van "It's Beginning To Look A Lot Like Christmas" met Plumb, de debuutsingle van zijn aankomende EP, The First Noe l, die eind november uitkomt.
 
Dan is er een aanstaande collectie covers, My Way Vol. 1, (komt in het voorjaar van 2018) waar fans om hebben gevraagd, waarop Martel van plan is om klassieke nummers aan te pakken waarvoor een enorme stem nodig is, allemaal verbonden door een thema dat persoonlijke betekenis deelt met zijn muzikale opvoeding. In de tussentijd heeft hij extra golven gemaakt met optredens op direct verzoek van Céline Dion (die gretig zijn video's volgt) op Radio-Canada TV's " En direct de l'Universe " in 2016, plus een adembenemende cover van George Michael en Wham !'s "Last Christmas" voor de videogame "Just Dance 2017" en Kenny Loggins' "Footloose" op "Just Dance 2018". Voeg optredens toe op People.com, tien nachten in de Calgary Stampede, plus verschillende San Francisco Giants, Phoenix Suns, Los Angeles Clippers en Charlotte Hornets-spellen, en er is echt geen limiet aan het onwerkelijke bereik van Martel.

"Ik ben opgegroeid met de leugen dat ik als zanger één geluid moest hebben, maar nadat ik dat valse geloof terzijde had geschoven, realiseerde ik me dat ik zoveel kanten kan hebben als ik wil", vat Martel samen. “Ik heb op dit moment de beste tijd van mijn leven als professionele muzikant, waar ik met zoveel verschillende dingen bezig ben dat het onmogelijk is om me te vervelen. Tussen alles wat met Queen te maken heeft, mijn eigen opnames en deze leuke kleine zijprojecten, ben ik als artiest diverser en gelukkiger dan ik ooit ben geweest!”